El Día de los Muertos, Manzanillo en IK BEN OFFICIEEL MEXICAANSE

Hola,

4 maanden, bijna 4 maanden ben ik al in dit prachtige land aan de andere kant van de wereld. En ja, na 4 maanden kan ik heus al wel Spaans verstaan en spreken (daar verbazen de mensen zich hier nog wel eens over, huh?!) IK blijf me echter nog steeds verbazen over hoe mooi het hier is en hoe liefdevol de Mexicaanse bevolking is <3

Op 2 november was het el Día de los Muertos (de dag van de doden). Omdat op deze nationale feestdag alle scholen in Mexico gesloten zijn, hebben we deze feestdag op school al op 1 november gevierd. Voor de mensen die niet weten wat el Día de los Muertos inhoudt: even in het kort. Op deze dag worden de doden geëerd door de Mexicanen. Dit gebeurd door de graven van de overleden familieleden te voorzien met oranje bloemen (cempasúchil), geschenken en kaarsen. Op school hebben wij met de klas een altaar gemaakt. Hier waren we de hele dag mee bezig (!), daarnaast hebben een paar meiden me als een Catrina geschminkt (de foto's hiervan staan in mijn fotoalbum). In de avond werden de altaren tentoongesteld, was er nog een catwalk van Catrina's en veel typisch Mexicaans eten. Eigenlijk is el Día de los Muertos één groot feest (!), want de doden zijn niet weg, nee, op 2 november komen ze weer terug om tijd met hun familie door te brengen. Dat de Mexicanen erg met de doden begaan zijn, is te zien aan de manier waarop ze hun tijd op de begraafplaats doorbrengen. Ze dineren, zingen en dansen tussen de graven door, prachtig om te zien! De mensen hier zijn dan ook niet bang voor de dood, omdat ze erin geloven om na hun dood elk jaar weer een dagje door te brengen met hun naasten. Toen ik op de prachtig door de bloemen geel gekleurde begraafplaats liep, kwam er een oude vrouw naar me toe. 'Of ik alvast een plekje op de begraafplaats wilde kopen', nou nee, daar heb ik even voor bedankt haha :)
Disney heeft trouwens ook de film 'Coco' uitgebracht, KIJKEN KIJKEN KIJKEN! Echt een aanrader, want die film geeft een goede impressie van welke invloed het feest op de bevolking heeft en hoe het in Mexico gevierd wordt :)

Naast deze prachtige dag, waarin ik veel heb meegemaakt en mijn ogen heb uitgekeken, heb ik ook weer een reisje gemaakt. Dit keer niet in mijn eentje, maar met mijn gastfamilie, de opa en oma, de ooms, tante en kinderen. Wij gingen met de familie naar Manzanillo, een super mooi plaatsje bij een meer. Dit omdat de opa en oma 50 jaar getrouwd zijn! De weg naar Manzanillo was overweldigend, met bergen aan beide kanten, cactusplanten en een wel 5 km lange rij van palmbomen, GENIETEN! Het huis dat we daar gehuurd hadden, was ook echt een sprookje. Met bloemen van alle kleuren van de regenboog, een uitzicht op het meer, dienstmeiden en een zwembad. Deze 4 daagjes ben ik echt tot rust gekomen, heb ik genoten van het uitzicht, de zon en van de piña coladas hihi :) Maar soms voelde ik me ook wel een beetje alleen en miste ik mijn familie <3 Op zulke momenten (en eigenlijk het hele jaar door) ga je je eigen familie steeds meer waarderen: de keuzes die ze maken, maar ook hoe ze zijn. Je ziet ze opeens op een andere manier, die je voorheen niet zag, omdat je dacht dat het allemaal voorzich sprak <3

Wat gebeurde er verder nog deze weken:
Max Verstappen wint de Grand Prix van Mexico-stad, trots!! Wedstrijden gespeeld met mijn volleybal team. Heb ik een pakketje uit Nederland, van mijn familie, ontvangen. Met o.a. pepernoten, die ik tijdens het Sinterklaasjournaal opsmikkel :) Is de 'winter' hier in Mexico dan ook echt begonnen. Wel een heel andere winter dan dat we in Nederland gewend zijn, maar hier kan het in de ochtend ook wel flink koud zijn (in de middag trekt het daarna wel weer open en heb ik soms een zwembad nodig voor verkoeling hihi) Door mijn Spaans lessen, elke maandag, gaat mijn Spaans steeds sneller vooruit. Tijdens deze lessen leer ik niet alleen Spaans, maar ook meer over de Mexicaanse cultuur en gebruiken. Ennnnnn heb ik (eindelijk) een Mexicaans legitimatiebewijs, IK BEN MEXICAANSE!
En tot slot, ben ik best trots op namelijk, heb ik vandaag een 5 km loop gerend. Als je mij een beetje kent, weet je dat ik absoluut niet hou van lange afstanden rennen. Vandaag heb ik dit toch (klein stukje gesmokkeld: gelopen) gedaan. In de 20 graden, in mijn spijkerbroek, met mijn gymschoenen en met mijn telefoon in mijn hand (ja wat een voorbereiding he! Op het laatste moment had ik me namelijk toch nog ingeschreven) heb ik deze 5 km afgelegd. Wat was ik blij toen ik de eindstreep zag :) en toen ik een medaille kreeg, was ik toch een beetje trots op mezelf :)

Abrazos y besos <3

(Mocht je nog meer willen weten over de prachtige traditie El Día de los Muertos: https://komspaansleren.com/2013/10/16/dia-de-los-muertos-ons-eigen-halloween/)

Ciudad de Mexico en 28 graden

Holaaaa,

mensen die mij kennen, weten dat ik graag nieuwe plekken wil ontdekken en met de lokale bevolking wil zijn. In deze weken heb ik een reis gemaakt naar .. CDMX (Ciudad de Mexico). Om de stad te bewonderen en om mijn vrienden weer te zien. Wat een ervaring!

In totaal was ik maar 3 daagjes in Mexico-stad, maar ik kan niet wachten tot ik er nog eens naar terug kan! In deze korte tijd heb ik relatief wel veel dingen gezien en bezocht: Museo Antropologia (over de Maya's en Azteken), Parque Chapultepec, Castillo de Chapultepec, Paseo de la Reforma en in het centrum van Mexico-stad: Catedral Metropolitana, Tempel Mayor, Palacio de Bellas Artes, Palacio National, Zócalo, Casa de los Azulejos en Torre Latinoamericana (met een prachtig uitzicht over de ENORME stad). Deze plekken zullen je misschien niet zoveel zeggen (of misschien wel), maar mocht je ooit naar Mexico-stad gaan: aanrader!! In de huizen van mijn vrienden, waar ik verbleef, heb ik de Mexicaanse keuken geproefd: zoals elote , churros, chicharon met salsa verde , frijoles, torta de muerto, taco's met (te)veel chili en quesadillas --> spons?! Wat een drukke daagjes, maar gelukkig had ik naast al deze dingetjes ook nog tijd om bij te praten met mijn vrienden. Ontzettend bedankt dat ik deze dagen bij jullie mocht logeren en bedankt voor de warmte van jullie families <3

Over warmte gesproken, deze weken heb ik veel van ijsjes gesmikkeld. Het is hier namelijk (sorry voor iedereen in Nederland) iedere dag rond de 28 graden. En wat zijn de ijsjes hier lekker! Ze worden zelf gemaakt en delen van het ingredient zitten er nog in bv stukjes chocolade bij chocolate chip :) Dat zonnetje mag nog wel even blijven, want ik ben nog lang niet bruin #sadlife

3 keer per week neem ik de bus naar huis, wat is dat een beleving! Hier in Mexico weet je namelijk nooit hoe laat de bus komt (vaak moet ik dan ook dik een uur wachten), de bussen zitten zo vol dat soms de deur niet eens meer dicht kan (en mijn been hier de dupe van is of er gewoon gereden wordt met een open deur, kan allemaal) en vaak zit met je neus in de taco van degene naast je. Maar wat vind ik de bus leuk! De lokale bevolking neemt de bus, waardoor ik meer contact heb met hen, ik zie nieuwe plekjes en daarnaast is het ook nog eens ontzettend goedkoop! Voor minder dan een euro ben ik 15 km verder. Hier kan de NS een voorbeeld aan nemen?!

In mijn vorige blog vertelde ik dat maandag mijn eerste Spaanse les van start zou gaan, het liep (zoals wel vaker hier) allemaal net iets anders. De eerste les stond ik netjes te wachten .. op niemand, waardoor ik naar huis terugkeerde zonder Spaanse les gehad te hebben. Gelukkig was ze er de volgende keren wel :) In zo'n les nemen we een pp door met onderwerpen, praten we in het Spaans en doen we spelletjes in het Spaans. Ik heb echt het gevoel dat ik mijn Spaans aan het verbeteren ben! Ik zou wel elke dag zulke lessen willen hebben!

Naast al deze leuke dingetjes heb ik ook weer de 'standaard dingetjes' gedaan: naar de clubs, het zwembad bezocht, de karaoke bar in geweest, met mijn gastfamilie uit eten gegaan in de weekenden (waar de voetbal luid aanstond, de 2 teams van Guadalajara (Chivas en Atlas) speelden namelijk tegen elkaar. Bij elke kans werd er flink geschreeuwd en ik had een beetje het gevoel alsof ik naar Feyenoord-Ajax aan het kijken was), naar de film geweest. Maar ik heb hier ook mijn 1ste grote feest meegemaakt (dik 150 man) van de moeder van een van mijn beste vriendinnetjes hier -> 1 grote gekte, veel gedans en super leuk :) en ik heb mijn eerste volleybal wedstrijd gespeeld, was best wel een beetje gek, maar ik kan niet wachten tot de volgende wedstrijd.

Tot slot nog een paar mooie uitspraken van de locals uit het prachtige Mexico:
Do we speak Narco English? , Do all the people in Holland wear a skirt? en We have places to buy food everywhere, that's why Mexican people are fat :)

Besos y hasta luego <3 <3

Verjaardag (met Mordida) en lieve vrienden <3

Lieve lieve iedereen,

op dit moment zit je een blog te lezen van een 'volwassene', want afgelopen week ben ik 18 geworden :) nu mag ik alles doen: autorijden, (legaal) bij clubs naar binnen en drinken.

De laatste 2 dingen heb ik dan ook gelijk uitgeprobeerd: op zaterdag 23 september heb ik in de ochtend heerlijk geluncht met vrienden, omdat ze op mijn verjaardag zelf niet konden komen. Ze voelden zich zo schuldig dat ze het op deze manier goedgemaakt hebben <3 na de lunch ging ik met vriendinnen taartjes eten <3 in de avond gaf ik in een (indrink) feestje voor mijn vrienden. In de uitnodiging had ik gezet dat ze vanaf een uur of 8 konden komen en dat we rond 11 uur richting de club gingen. Maaaaar het blijft Mexico, dus het liep net ietjes anders.. om 8 uur zat ik keurig netjes beneden, in de make-up en met mn jurkje aan, ik wachten .. het werd 9 uur --> nog steeds niemand .. het werd half 10 --> nog steeds niemand .. en rond 10 uur kwamen mijn eerste vrienden binnen. Eigenlijk had ik dit van tevoren wel kunnen bedenken hahaha. Rond half 12 gingen we naar de 1ste club, maar omdat de jongens geen ID bij zich hadden, kwamen we niet binnen. Op naar de 2de club dus, waar precies hetzelfde gebeurde. In de 3de club kwamen we wel binnen. Inmiddels was het al 1:30, desondanks hebben we mijn verjaardag goed gevierd (met veel drankjes (ook champagne) en dansjes en lieve vrienden!). Rond 4 uur stond ik samen met mijn gastbroer en gastzus buiten om nog even snel quesadillas naar binnen te knallen! Met mijn gastfamilie had ik de volgende dag (mijn verjaardag) een taartscene (ook wel Mordida genoemd), waarbij je hoofd in de taart geduwd wordt. Daarnaast heb ik nog kadootjes van hen gekregen en zijn we uit eten geweest :)

Op school heb ik een andere plek in klas gekregen, omdat ik teveel met mijn vriendinnen praatte. Nu zit ik ipv helemaal vooraan, helemaal achteraan in de klas. Opzich wel fijn, want ik hou niet zo van vooraan, maar het nadeel is dat ik nu minder met mijn vriendinnen kan praten. Gelukkig heb ik achterin de klas ook vrienden hahaha. Daarnaast was er een Universiteitendag op school, waar ik geluisterd en gekeken heb bij de kraampjes. Maar vooral veel pennen meegenomen heb :) Naast deze enigszins relaxte Universiteitendag heb ik me ook aardig in het zweet gewerkt. Deze weken waren namelijk proefwerkweken. Hoewel de cijfers voor mij niet veel uitmaken, wil ik me wel een beetje inzetten en de tekst (in het Spaans) lezen en leren. De cijfers die ik terug heb gekregen variëren van 33 tot 77 (van de 100), maar ik doe mijn best (en heb teamwork tijdens de toetsen hihi) en dat zien de leraren ook (het teamwork hebben ze nog niet gezien gelukkig). De verjaardag van mijn mentor hebben we (mijn klas) gevierd met een stuk taart en het zingen van een verjaardagsliedje, die ik echter nog uit mijn hoofd moet leren haha

Mijn vrienden zijn echt een belangrijke rol in mijn (Mexicaanse) leven gaan spelen. Natuurlijk zie ik ze elke dag op school, maar ook buiten school doen we veel samen. Lekker eten met zijn alle na schooltijd (5 jongens en ik hihi), met een vriend een ijsje eten, naar de clubs toe om lekker te dansen of om verjaardagen te vieren. Deze week ben ik ook naar een voetbalwedstrijd geweest van het jongens voetbal team. Veel vrienden van mij spelen daarin, dus het was leuk om hen aan te moedigen en te zien spelen. Na afloop hebben we thuis bij mij nog iets gedronken. Mijn Duitse vriendin Janne heb ik deze weken ook een aantal keer gezien. Elke keer is het weer gezellig als ze komt. Dan praten we oa over onze ervaringen, bakken we een taart of we gaan zwemmen. Wat een top meid is dat!

Deze weken heb ik ook te horen gekregen dat mijn gastouders me niet meer van school op kunnen halen. Dat betekent dat ik zeker 3 keer in de week een Uber (een Mexicaanse taxi) naar huis moet nemen. Ook als ik naar vrienden wil of naar de club moet ik hier gebruikt van maken. Dit kost veel geld, dus ik ben opzoek naar andere oplossingen bv. de bus. Toen ik mijn vrienden vertelde dat ik de bus zou nemen, gingen ze hier fel tegenin. 'Het is te gevaarlijk, want je bent een knappe Nederlandse met blauwe ogen'. Een vriend heeft me toen naar huis gebracht <3 toch ga ik maandag (morgen) proberen met de bus naar huis te komen.

Momenteel praat ik al veel meer in het Spaans met mijn vrienden en familie, houd ik presentaties in het Spaans en kan ik in het Spaans gesprekken voeren met de uber-chauffeurs, maar ik wil de taal sneller leren. Daarom ga ik maandag beginnen met Spaanse lessen. Ik ben benieuwd!

Tot slot nog een paar mooie quotes/zinnen van mijn klasgenoten:
'Not everybody here is Narcos', 'You talk sexy Spanish', 'Tus ojos son bonitos' en tijdens de wedstrijd van het Nederlands elftal zei de commentator 'Holanda es un desastre'.

Besos vanuit hier <3 <3

Dia de Independencia y Tlaquepaque

Holaaaaa,

deze weken heb ik zoveel dingetjes gedaan, dat ik nauwelijks tijd had om een blog te schrijven. Gelukkig heb ik nu tijd gevonden :) Er zijn al een paar kleine puntjes waar ik toch wel een beetje trots op ben: voor het eerst zelf quesadillas maken (niet aangebrand :)), in het Spaans 1 minuut lang praten over Nederland ('era penal' --> grapje over de penalty tegen Mexico op het WK 2014 en met applaus achteraf) en heb ik complimentjes gekregen over mijn Spaanse uitspraak. Ook zijn er schoolfoto's gemaakt (spannend), heb ik mijn Nederlands team shirt aangetrokken en zo Nederland aangemoedigd en vond er een aardbeving plaats in Mexico. Ik heb daar zelf niets van gevoeld, maar vrienden van mij die in het Zuiden van Mexico wonen, moesten het huis uitrennen.

Veel tijd breng ik door op school. Het is elke dag weer moeilijk om zo vroeg op te staan, maar zodra ik op school ben, ben ik gelukkig (jaa dat lees je goed!). Met mijn vrienden klets ik veel (tijdens en buiten de les), lachen en we gaan na schooltijd uit eten of naar de film. Natuurlijk helpen ze me ook met mijn Spaans. Ik kan nu zelfs de eerste 2 zinnen van het Mexicaanse volkslied meezingen. ZIJ leren mij Spaans en IK leer hen Nederlands. Ik denk dat iedereen aan het eind van het jaar het woord 'klootzak' kent hahaha. Daarnaast staan ze ook voor me klaar als ik me niet helemaal goed voel: ze kopen chocolade voor me en laten me weer lachen. My friends are better then yours! Het is wel gek dat zoveel mensen op school mijn naam kennen en zelfs de directeur me een hand wilde komen geven haha.
Vrijdag had ik mijn eerste toets voor 'Salud y Higiene'. Ik wist niet zo goed of ik nou moest leren of niet: want de cijfers maken niet veel uit voor me, maar ik wil toch wel mn beste beentje voorzetten. Deze toets zag er als volgt uit: de vragen van de toets werden voorlezen door de docent, dan kreeg je 1 minuut om deze te beantwoorden en vervolgens werd de volgende vraag voorgelezen. Dankjewel jongens voor en naast me, zonder jullie wist ik niets <3 haha

Daarnaast ben ik begonnen met schoolvolleybal. Iedereen moet na schooltijd een activiteit kiezen. Dit verschilt van fotografie tot voetbal. Ik heb gekozen voor volleybal. Het was wel even wennen om na schooltijd te gaan volleyballen, terwijl ik dit nooit eerder heb gedaan. Het is wel een rustigere sport dan dat ik gewend ben, maar wat is het leuk. Naast de volleybal op school probeer ik na schooltijd thuis nog even een uurtje te sporten. Alles om de taco-vetjes weg te werken ;)

Natuurlijk ging ik in deze weken ook uit! Het was dit keer alleen iets moeilijker om de club binnen te komen. Bij de eerste club liet ik mijn ID zien aan een mannelijke beveiliger. Ik zag aan hem dat hij zag dat ik nog geen 18 was, maar hij liet me door. Maar.. toen kwam er een vrouwelijke beveiliger aan die de ID's nog een keertje ging controleren.. toen was ik de Sjaak. Dus door naar de volgende club (waar ik binnen kwam door de beveiliger letterlijk om te kopen). Hier heb ik tot in de late uurtjes gefeest, was een fijn feestje!

In t weekend heb ik met mijn gastfamilie en Janne het prachtige stadje Tlaquepaque bezocht. Wat een kleuren, wat een lieve mensen en wat een gezelligheid! En voor het eerst heb ik 'life' Voladores gezien. Dat was wel echt iets van mijn bucketlist en wat was het gaaf om te zien! (In mijn foto's die ik bij dit bestand voeg, kun je zien wat Voladores zijn en dan zie je zelf hoe gaaf zij zijn.) In Tlaquepaque heb ik alvast een paar souveniertjes gekocht voor Día de Independencia, wat er ook al aan zit te komen!

Día de Independencia (16 de septiembre) heb ik doorgebracht met mijn vrienden. Vrijdag vertrokken we met 18 vrienden naar Valle de Juárez om daar het weekend door te brengen in een huis van een van mijn beste vriendinnetjes. Wat een prachtig uitzicht, groot huis en wat een top tijd! Elke dag aten we typisch Mexicaans: taco's, frijoles, elotes, huevo, tortilla's, chili, quesadilla's, aqua de orchata en nog zoveel meer waar ik de naam niet meer van kan herinneren. Overdag zijn we naar de 'Magic Town' Mazamitla gegaan. Daar hebben we gegeten, gepraat, een parade gezien en spellen gespeeld. In de avond moest natuurlijk (nogmaals) de tequila geproefd worden. Vrijdag en zaterdagavond hadden we dan ook leuke feestjes in het huis. Goede muziek, foto's, veel gelach en natuurlijk die heupjes los en dansen! IK WIL TERUG!!!!

Besos y abrazos van de blonde (Mexicanen vinden me blond) Sosi

De eerste schoolweek

Lieve iedereen,

al bijna een maand zit ik in het zonnige (maar nu het regenseizoen is: regende) Mexico, de tijd vliegt! Deze blog gaat vooral over mijn eerste schoolweekje.

Vorige week woensdag was mijn eerste dag op mijn school, Anahuac Chapalita, een christelijke school. Elke dag begint in een grote gymzaal waar een priester een gebed voorleest aan alle leerlingen (die in rijen staan). Het was de bedoeling dat mijn begeleider me naar de rij van mijn klas zou begeleiden, maar het blijft toch Mexico, dus het ging allemaal net even iets anders. Toen ik uiteindelijk (zelf, want mijn begeleider bleek niet op te dagen) bij de goede klas stond, begon de gekte. Er kwamen allemaal mensen naar me toe, want ze hadden me tenslotte nog nooit gezien (en blauwe ogen vallen ook op tussen alle bruine ogen). Na 10 keer mijn naam en land van herkomst vertelt te hebben, gingen we naar de klas toe. In Mexico is het zo dat de docenten telkens van klas veranderen i.p.v. de leerlingen. Twee meiden (Carla en Majo) helpen me sinds het begin en ze zijn echt lieve vriendinnen van mij geworden :) Naast de meiden (waar ik gratis een hele vriendengroep bij heb gekregen, echte toppers) zijn er ook lieve jongens in mijn klas. Daarnaast spreken onbekende mensen me aan, omdat ze via via gehoord hebben dat ik uit Nederland kom haha. De lessen zijn 1 grote chaos, maar wel een leuke chaos! Iedereen praat door elkaar, zit bij elkaar op schoot, schuiven tafels aan elkaar (want die staan los) of schreeuwen door de klas. Het kan hier allemaal. Het is ook super leuk om te zien dat de docenten en de leerlingen een goede band met elkaar hebben; ze delen eten, geven elkaar knuffels, docenten geven zichzelf bijnamen (i.p.v. andersom) en ze maken veel grapjes met elkaar. Echt een relaxte sfeer dus! Misschien een beetje TE relaxed, want in deze week zijn er al een aantal keer medeleerlingen in slaap gevallen hahaha.

Zoals ik al vertelde begint elke dag met een gebet van ongeveer 20 minuten, dit is best moeilijk als je nog niet echt Spaans spreekt. Maar maandag is een geval apart. Op maandag is er een speciale ceremonie die geopend wordt met het naar binnen dragen van de Mexicaanse vlag, terwijl het Mexicaanse volkslied gezongen wordt. Echt prachtig om mee te maken! Ik denk/hoop dat ik aan het eind van het jaar wel een aardig woordje van het Mexicaanse volkslied mee kan zingen.

Het is best pittig om alle lessen in het Spaans te hebben, omdat ik nog maar een beginneling ben wat betreft de Spaanse taal. Soms versta ik wel wat woordjes. Het wordt echter al gelijk pittiger als je (toevallig is dat gebeurd) je een Spaanse toets voor je neus krijgt. Tja, hoe red je je daar uit?! Vandaag tijdens de les moest ik het antwoord van 1 van de huiswerk vragen voorlezen, in het Spaans natuurlijk. Er leek maar geen einde aan de zin te komen. Maar nadat ik het gehele antwoord had voorgelezen, kreeg ik een applaus van mijn klas. Wat een schatjes zijn het toch! En wat heb ik het naar mijn zin op mijn school. Het enige nadeel is wel dat ik elke dag om 6 uur mijn bed uit moet, omdat de school al om 7:20 begint. Maar dat is een kwestie van wennen ... hoop ik?!

In het weekend heb ik ervoor gekozen om meer van de stad te zien en met vrienden af te spreken i.p.v. uit te gaan (maar dat ga ik dit weekend goedmaken). Voor 2,50 euro heb ik in een bioscoop een film gezien en ik heb heerlijk bij kunnen kletsen met vriendinnen. Toen we (Duitse vriendin Janne en ik) naar het centrum van Guadalajara gingen werd ons een paar keer op het hart gedrukt om goed op onze spullen te letten. Wat was het prachtig, wat zijn de mensen lief en typisch Mexicaans. We hebben ruim 2 uur op een bankje gezeten om naar amateur dansers te kijken. In de stad was een klein marktje. In 1 van de kraampjes werd muziek van Mercedes Sosa gedraaid, ik kreeg tranen in mijn ogen, omdat ik aan mam moest denken. Zulke momenten zijn zwaar als je zonder je familie in een vreemd land verblijft, maar ook dat hoort bij de ervaring. Naast Guadalajara hebben we ook het centrum van Zapopan onveilig gemaakt. Zoveel gezien, zoveel meegemaakt. Ook al hebben we er zeker wel 4 uur rondgelopen, ik zou er zo weer heen gaan! Mexicanen hebben MIJ zelfs een aantal keer in het Spaans aangesproken om de weg te wijzen; IK BEN EEN MEXICAANSE AAN HET WORDEN!

Tot slot misschien nog wel leuk om te vertellen dat ik Drank en drugs (Lil' Kleine en Ronnie Flex) op de Mexicaanse radio heb gehoord. Ik heb toen natuurlijk hard meegezongen :) Ook heb ik een (nieuw) Mexicaans telefoonnummer gekregen, wel zo makkelijk als ik contact wil opnemen met mijn familie of vrienden. In het foto bestand staan foto's (duur) die bij deze week horen.

Besos y abrazos !!!!

Moeilijk, maar leuk!

Lieve iedereen,

de tijd gaat zo snel. Het is moeilijk te geloven dat ik al 2,5 week in Mexico en al 2 weken bij mijn gastgezin ben! Maar god o god, wat heb ik deze week veel (kleine) dingen meegemaakt.

Zo ben ik naar een grote lokale markt gegaan, waar veel verschillende eettentjes zich hadden opgesteld. Met heerlijke (spicey) geuren en spicey eten! Daarnaast ben ik met mijn gastfamilie voor 4 dagen op vakantie geweest. We gingen naar Nuevo Vallarta, een prachtig strand, zo'n 4 uur rijden vanaf ons huis. Wat een prachtig uitzicht! Veel bergen, tequila planten, kleine taco tentjes/fruit tentjes aan de kant van de weg en veel groen. Het hotel was ingericht in de stijl van de Maya's. Zo stonden er bv grote beelden in de hal die tot leven kwamen door een mysterieus muziekje. Bij het resort (dat uitzicht op de zee had) zat een 'tuin' van verschillende zwembaden met coctailbars in het water en Spaanse muziek <3 Ondanks de luxe en het prachtige hotel was er tijdens deze vakantie een moment dat ik Nederland miste; toen Mexicaanse vrienden van ons met zn alle in het Spaans liedjes zongen (voor Nederlanders bv 'Bloed zweet en tranen'). Het was echt een prachtige vakantie en ik ben zelfs iets bruiner geworden! Dat gebeurd nooit hahaha.

Het weekend heb ik doorgebracht met leuke feesten, die tot de late uurtjes doorgingen, en het ontmoeten van nieuwe mensen. Op het feest waren veel mensen, beerpong tafels en fijne Spaanse muziek waar iedereen los op ging :) Sommige liedjes heb ik al zo vaak gehoord (ik vind ze nog steeds super) dat ik ze zelfs een beetje mee kan zingen. Verder hoor je hier in Mexico letterlijk OVERAL muziek, waardoor het OVERAL swingt :) Vorige vrijdag ben ik naar een 'verjaardag' van club Santa gegaan. De dresscode was een witte jurk, die ik niet had, maar gelukkig mocht ik er 1 van mijn gastzusje lenen. Daarnaast is het een gewoonte in Mexico dat de meiden uitgaan op hakken. God, mijn voeten haten me nog steeds!! Samen met mijn gastzusje gingen we naar het feest, maar het feesten werd nog even uitgesteld omdat de politie (bewapend met geweren en al) dik 1 uur(!) binnen was voor controle. Vervolgens moest ik de club in proberen te komen, want het was een 18+ feest (ik ben nog 17), maar toen ik zei dat ik uit Nederland kwam en mijn blauwe oogjes liet zien, mocht ik doorlopen :)

Naast deze leuke dingen, heb ik het soms ook wel moeilijk. De school is nog niet begonnen, waardoor ik nog weinig in contact ben gekomen met leeftijdsgenoten (eigenlijk alleen op feesten). Daardoor kan ik me soms nog pittig vervelen. Mijn gastbroer en gastzus gaan al naar school, mijn gastvader is naar zijn werk en ik heb weinig vrienden met wie ik dingen kan gaan doen. Gelukkig is er nog een ander Duits meisje hier in Guadalajara (ook via de YFU op uitwisseling hier in Mexico) met wie ik het goed kan vinden. Zij gaat hetzelfde proces door, we lopen tegen dezelfde dingen aan en kunnen samen goed praten. Als we ons vervelen nemen we contact op en gaan we samen naar het zwembad, taco's eten met Mexicaanse vrienden of naar een shoppingmall om samen tijd door te brengen. Wat is zij een topper!

Maar ik denk dat dit vervelen snel veranderd in super veel plezier zodra mijn school (Salesiano Colegio) begint op woensdag. Ik kan niet wachten tot de school begint (jaa dit klinkt raar voor veel mensen), maar ik kan niet wachten om nieuwe mensen te leren kennen, in de Mexicaanse cultuur te duiken en mijn Spaans te verbeteren. Van de week ben ik al een keertje naar mijn nieuwe school toe geweest. Ik heb een rondleiding gekregen in de school (zo anders, maar toch weer niet), uitleg gekregen over mijn schoolvakken (ik heb het 'Humanidad' profiel uitgekozen die goed aansluit bij mijn vervolgstudie Psychologie, en ik heb gekozen voor extra geschiedenislessen), en mijn schoolboeken (veel moeilijke Spaanse woorden!) en het schooluniform (kijk bij de foto's) uitgedeeld gekregen. Het enige waar ik nu nog naar opzoek moet gaan, zijn bruine schoenen.. maar hoe ga ik die ooit vinden?!

Tot slot ben ik gisteren mee geweest met mijn familie naar een Mexicaanse verjaardag. Er was veel eten (taco's, taart en andere lekkernijen), swingende muziek en veel mensen bij elkaar. Het is een traditie dat de jarige met zijn hoofd in de taart geduwd wordt en dit zag ik dan ook gebeuren hahaha. Overal is zoveel lekker eten, hoe ga ik niet dik worden?!

Deze week was een week met gemengde gevoelens. Ik besef soms nog steeds niet dat ik in Mexico ben (!) en hier voor een jaar zal verblijven. Maar soms denk ik aan mijn familie, of dan zie ik hoeveel plezier zij hebben en dan heb ik het wel even wat moeilijker. Desondanks ben ik ontzettend trots en blij dat dit het land is waar ik een jaar mag wonen!!! Momenteel ben ik nog veel aan het luisteren om zo meer van de taal te leren, maar ik hoop dat ik snel zelfs Spaans kan gaan praten!

Besos y abrazos <3

(vergeet mijn foto album niet te checken voor de foto's die bij deze week horen)

Eerste weekje Mexico <3

Lieve iedereen,

Woensdag ochtend vertrok ik vanuit Amsterdam naar Houston. Het was moeilijk om afscheid te nemen van mn fam, maar aan de andere kant kon ik niet wachten om naar Mexico te gaan! Het was een pittig lange zit naar Houston, maar gelukkig was er nog een andere jongen die ik ken, die ook via YFU naar Mexico gaat. Dus we konden samen vliegen :) Doordat het vliegtuig vertraging had opgelopen, moesten we (letterlijk) van het ene naar het andere vliegtuig rennen. Helemaal buiten adem (waar is mijn conditie gebleven???) kwamen we aan bij het vliegtuig om naar Cuidad de México te vliegen :) De hele vlucht heb ik uit het raampje gekeken, wat was het uitzicht mooi! Toen we over Mexico city vlogen, kon ik mijn ogen niet geloven. Nog nooit had ik zoveel huizen bij elkaar gezien; huizen op de bergen, naast elkaar en in verschillende kleuren. PRACHTIG!!!

Op het vliegveld kwamen we er helaas achter dat onze bagage nog steeds in Houston was.. Dat was een tegenvallertje, maar mijn blijdschap kwam snel terug toen we werden opgewacht door vrijwilligers van YFU en de andere uitwisselingsstudenten ontmoetten :) Met de bus gingen we naar het plaatsje Cuautla, waar we een paar dagen zouden blijven en meer over Mexico te weten zouden komen. Van de busreis heb ik niet veel meegekregen, ik was te moe. In de twee dagen erna hebben we (alle uitwisselingsstudenten en de vrijwilligers) spellen gespeeld om elkaar te leren kennen, maar ook om meer te weten te komen over Mexico. Bijvoorbeeld door een spel met waterballonnen. Er werden vragen gesteld over Mexico, als je het goede antwoord had was er niets aan de hand, maar als je het foute antwoord zei kreeg je een waterballon over je heen. Ook gingen we het stadje zelf in om typisch Mexicaans eten te kopen en met de Mexicaanse bevolking in contact te komen. De laatste avond was er een piñata en zelfs een mariachi band waar iedereen uiteindelijk vol overtuiging op aan het dansen was! Later die avond was er een 'feest' en iedereen was lekker aan het dansen, gek aan het doen en met elkaar aan het praten. Toen het feest beneden gestopt was, gingen we in de hotel kamer afteren haha <3

De dag erna was best wel gek. Aan de ene kant was het echt een heel leuke dag, omdat we onze gastfamilies voor het eerst gaan zien! Maar aan de andere kant neem je afscheid van de andere uitwisselingsstudenten met wie je een goede band had opgebouwd. Op het vliegveld moesten we nog een paar uur wachten. Geen probleem voor mij, want daardoor kon ik nog langer lachen en kletsen met mijn uitwisselingsvrienden :) Die 1,5 uur was een van de spannendste uren van mijn leven. Wat zou mijn gastfamilie van me vinden? Zijn ze aardig? Toen ik door de deur ging van de aankomsthal, had mijn gastfamilie een poster gemaakt met 'bienvenida' in de Nederlandse kleuren en een Mexicaanse vlag eronder. Wat zijn ze lief en geïnteresseerd! De weg naar hun huis werd even onderbroken met een lekkere Mexicaanse snack: tortilla met vlees. Niet zomaar vlees, nee, ik had een tortilla met koeientong! Ik moet zeggen dat het ongelofelijk lekker is, echt een aanrader! Verder heeft mijn gastfamilie echt een prachtig huis, met veel ventilators. Wat kan het (soms) heet zijn hier! Over een paar maanden gaat mijn gastfamilie verhuizen naar een nog mooier huis; met een zwembad en fitnesscentrum erbij! Maar hier overleef ik het zeker ook wel!!! <3

Wat een drukke week was dit, maar wat geniet ik!!! Ik voel me hier al helemaal thuis, al is het soms nog wel een beetje onwennig. Volgende week begint mijn school, maar nu eerst nog even genieten van Mexico, mijn gastfamilie en het heerlijke (super) warme weer.

Hasta luego <3

Laatste weekje in Nederland

Lieve allemaal,

al een tijdje zit ik met het idee in mijn hoofd om tijdens mijn uitwisselingsjaar een blog bij te gaan houden. Nu de dagen nog maar op 1 hand te tellen zijn (4 nog maar!!) werd het toch echt tijd om mijn eerste blog te schrijven. Door deze blogs probeer ik jullie, Nederland, op de hoogte te houden met de dingen die ik mee maak en probeer ik jullie mee te nemen naar het prachtige en zonnige Mexico!

Een paar daagjes geleden ben ik begonnen met het inpakken van mijn koffer. Jemig, wat een moeilijke klus! Want wat moet je meenemen voor een jaar Mexico en wat moet je thuislaten?! Met de hulp van mam ben ik nu al een stukje verder gekomen, maar er moeten toch echt nog wat kilo's uit... Het is ook zo ongelofelijk lastig, want na mijn afscheidsfeest (was geweldig!) heb ik zoveel leuke en lieve kleine kadootjes gekregen die ik ook graag mee wil nemen. Nu moet ik daar alleen nog een plekje voor vinden.. Ideetje: ik hoorde dat ik naast mijn ruimbagage- en handbagage koffer ook een handtas mee mag nemen, misschien kan ik die wel tot de rand vullen, zodat ik geen spullen thuis hoef te laten haha :)

Daarnaast probeer ik deze laatste daagjes nog met vrienden af te spreken. Deze week waren mijn dagen letterlijk van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat gevuld met activiteiten. Hartstikke leuk natuurlijk, maar toch wel een beetje vermoeiend. Het is gewoon zo'n gek idee dat ik iedereen over 4 dagen voor een jaar niet ga zien. Skype kan natuurlijk wel, maar het is toch fijner om iemand een knuffel te kunnen geven! Deze dagen nog genieten van pap, mam, veer en tom nu het nog kan <3

Op mijn telefoon heb ik een aftel app staan, die voor mij berekent hoeveel dagen het nog is tot .. Mexico. In het begin waren dat nog 303, maar op dit moment is dat getal een heel stuk gedaald naar 4! Ik kan niet wachten om eindelijk naar het warme Mexico te gaan, Spaans te leren en nieuwe mensen te ontmoeten. Maar eerlijk gezegd vind ik het toch wel een beetje spannend. Je wordt gelijk ondergedompeld in een andere cultuur, met onbekende mensen en een taal die je nauwelijks spreekt (ik ben de basiswoorden wel al aan het leren). Zoveel vragen in mijn hoofd: ga ik snel nieuwe vrienden krijgen? Krijg ik de Spaanse taal snel onder de knie of is dat een stuk moeilijker dan dat ik denk? Zijn de Mexcianen aardig? Is het eten lekker? Ga ik niet dood van de hitte? Hopelijk kan ik aan het eind van mijn uitwisselingsjaar deze vragen beantwoorden :)

Hoewel het spannend is, heb ik geluk dat ik een super lief gastgezin heb! Ik woon in Zapopan, dat ligt in het noorden van de stad Guadalajara (1 van mijn voorkeurssteden!), samen met mijn gastouders, mijn gastbroer Otto (20) en mijn gastzussen Adriana (19) en Andrea (17). Door het grote tijdsverschil (7 uur) en de drukte heb ik ze helaas nog niet via Skype kunnen spreken, maar alleen via WhatsApp. Ze zijn ontzettend lief en behulpzaam en ik kan niet wachten om hun in het echt te zien en met hen mijn uitwisselingsjaar door te brengen!

Wauw, het is al een aardig lange 1ste blog geworden. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar toch wel leuk :) Ik weet nu nog niet hoe vaak ik in de blog ga schrijven als ik in Mexico ben, maar ik probeer jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden! Als je je inschrijft voor de mailinglijst krijg je elke keer een melding binnen als ik een nieuwe blog heb geschreven. Een reactie achterlaten mag ook altijd, vind ik hartstikke leuk :)

De volgende blog komt vanuit Mexico, ik kan niet wachten!!!

Abrazos y besos,

Sosa <3