Lieve iedereen,

Zoals jullie waarschijnlijk wel gezien hebben in de titel heb ik er naar 7 maanden voor gekozen om van gastfamilie te veranderen. Ik heb lang nagedacht hoe ik dit in mijn blog zou verwoorden: zonder al teveel negativiteit, maar nog steeds de waarheid sprekend. In het kort: al vrij snel kwam ik erachter dat deze gastfamilie niet bij mij paste, we zijn te verschillend. Mijn drijfveer om te blijven, was de vrijheid die ik kreeg om te kunnen reizen door Mexico. Ik was bang deze vrijheid te verliezen door het veranderen van gastfamilie. Na 7 maanden kon ik het echter niet meer aan: er was nog steeds geen sprake van een band met hen, de conversaties zijn op één hand te tellen en ze hebben geen tijd voor mij. De maat was vol! Gelukkig waren er gelijk een aantal familie’s geïnteresseerd om mij onderdak te bieden. In de 4 (!) weken die nodig waren om eindelijk alles rond te krijgen, was de sfeer in huis om te snijden. Gelukkig kan ik nu, met ontzettend veel blijdschap, zeggen dat ik momenteel bij een andere gastfamilie zit! Ik woon bij een klasgenootje, samen met haar vader en zusje. God o god, wat heb ik het hier naar mijn zin! We doen dingen samen en communiceren in het Spaans. Ik heb het gevoel dat nu, na één week, de band al sterker is dan met mijn vorige gastfamilie. Ik voel me onderdeel van deze lieve familie :) Gracías a Díos!

Op 5 februari kon ik mijn geluk niet op, deze dag ging ik met mijn (oude) gastfamilie naar een concert van BRUNO MARS!!! De gespannen sfeer tussen mijn gastfamilie en mij mocht de pret niet drukken. We hadden staanplaatsen die ons ongelofelijk dicht tot Bruno Mars zelf brachten. GEWELDIG! Als lange Nederlandse kon ik over iedereen heenkijken en alles goed zien. Ik weet alleen niet of alle mensen die achter mij stonden hetzelfde kunnen zeggen.. oeps, sorry hahaha! Bruno, mijn god, wat was je goed. Wat zong je mooi, wat danste je gaaf en wat zag je er goed uit! Ik ben verliefd <3 Een prachtige avond die ik nooit van mijn leven ga vergeten :)

14 februari, San Valentin, de dag van de liefde, en dat was te zien in heel Guadalajara! Op straat stonden verkopers met karren vol rozen en chocolade, de grote knuffelberen stonden buiten en iedereen was vrolijk. Op school werden er rozen uitgedeeld, in mijn klas zeker wel 70 in totaal, maar vergeet de chocolade hartjes, brownies en Mexicaanse snoepjes niet. Wat een heerlijkheid! Nu vraag je je vast en zeker af ‘Sos, heb jij toevallig ook nog iets gekregen?’. Nou.. toevallig wel! Een vriend van me verraste me met een doos vol Ferrero Rocher chocolaatjes!!! Vriendinnen kwamen aan met chocolaatjes en lieve briefjes. Love is in the airrrrrr <3

Afgelopen vrijdag ging ik met twee vrienden naar een voetbalwedstrijd van Atlas. Nederland zou een voorbeeld kunnen nemen aan de manier waarop de Mexicanen een voetbalwedstrijd ingaan. We hadden goedkope, maar prachtige plekken dichtbij het veld, vlak naast de ‘Ben Side’. De hele wedstrijd schreeuwde de mensen, werd er met vlaggen gezwaaid en werd er gezongen. Toen Atlas scoorde, was het feest! Met bierdouches aan toe, inclusief over de politie heen (die geïrriteerd de schuldige probeerde te vinden). In de pauze ging ik stuk. Naast cheerleaders waren er ook Sumoworstelaars uitgenodigd om het publiek te vermaken. Ik heb denk ik nog nooit zo’n leuke entertainment gehad tijdens de pauze van een voetbalwedstrijd. Wat een lieve mensen, wat een avond, wat een gekkigheid. Ik zeg: vaker doen!

Daarnaast was ik voor één dag dokter (op school), heb ik veel tijd doorgebracht met vrienden en was er een groot sporttoernooi in de buurt. Het aardbeving alarm ging een aantal keer af, waarvan het ook een paar keer voor het echt was… spannend! Ik heb geholpen met het klaarmaken van taco’s tijdens de Kermesse op mijn school. Mmm! Over school gesproken, het gaat op zich wel aardig. Mijn cijfers lopen uiteen van 9 tot 92 (het gaat tot 100) hahaha. En mijn mentor is de beste: als leerlingen weer eens in slaap zijn gevallen tijdens de les, dan zingt hij ze weer wakker :)

Deze maand had ik door het hele wisselproces van mijn gastfamilie helaas geen tijd voor reisjes :( maar dat ga ik deze maand goedmaken!

Besos y abrazos <3