Evaluatieblog

Lieve gekkies,

In deze laatste blog wil ik graag mijn gekke, leuke, moeilijke, maar fantastische jaar gaan evalueren; de leuke en minder leuke momenten en lijstjes van de meest gave dingen in Mexico.

In het begin van het jaar (in mijn eerste blog) stelde ik mezelf een aantal vragen. Nu heb ik de antwoorden:
- Ga ik snel nieuwe vrienden krijgen?Omdat ik de guëra met blauwe ogen ben, val ik zeker op in een land als Mexico. Hierdoor willen veel mensen met je praten en heb je veel contact met locals! Vrienden maken was dan ook een fluitje van een cent. Maar ik heb er altijd moeite mee gehad wie nou echte vrienden van me waren en wie alleen met me om wilden gaan om hun Engels te verbeteren (vooral in het begin). Toch was iedereen vriendelijk en wilden ze me graag helpen. Halverwege het jaar ben ik van vriendengroep veranderd. Dit was één van de beste beslissingen in mijn uitwisselingsjaar. Nu weet ik een stuk beter wie ik mijn (echte) vrienden kan noemen.
- Krijg ik de Spaanse taal snel onder de knie of is dat een stuk moeilijker dan dat ik denk?Veel mensen denken dat ze in 3 maanden wel even een taaltje kunnen leren. Dat klopt, als je voor camping-Spaans wilt gaan. Maar het goed leren praten en het echt begrijpen van een taal is vele malen lastiger. Al na 2 maanden wilde ik alleen nog maar in het Spaans praten. Helaas belemmerde mijn eerste gastfamilie me hierin door weinig met me te praten en als ze iets zeiden was dit in het Engels. Hierdoor heb ik de eerste 6 maanden veel laten liggen. Ontzettend jammer… maar gelukkig hielpen ze me in mijn tweede gastfamilie een stuk beter. Spaans werd de voertaal in huis, eindelijk! Op school spraken ze eerst alleen Engels tegen me, maar dat ging op een gegeven moment ook over op het Spaans. Soms was het erg pittig om maar door te blijven leren en fouten te blijven maken. Maar als ik een doel heb, dan ga ik daar ook 100% voor. Ik kan dan ook zeggen dat ik trots ben op wat ik bereikt heb. Maar het stoppen met Spaans leren? Nog lang niet!!
- Is het eten lekker?Ik heb werkelijk waar zo genoten van het Mexicaanse eten. Bijna alles heb ik geprobeerd. Van een taco de cerebro (hersenen) of saltamontes (sprinkhanen) tot een heerlijke mole. Het woord ’lekker’ is eigenlijk te min uitgedrukt. Het woord ‘heerlijk’ past beter.

Mooiste steden in Mexico:
1. Puebla
2. Oaxaca
3. Bacalar/Mexico-stad

Lekkerste eten:
1. Tamales (Tamale de elote is mijn favoriet)
2. Mole (Uit Puebla)
3. Taco’s (Obvio! Tacos de pastor en tacos de lengua zijn mijn favorieten)

Meest gestelde vraag aan mij:
1. Waar kom je vandaan?
2. Hou je van pittig eten? (Chili pepers)
3. Waarom Mexico?

Meest gestelde vragen die ik stelde aan de Mexicanen:
1. Heb je het nu over Nederland of Mexico? (Bijvoorbeeld: Hoeveel broers en zussen heb je? Daarop antwoordde ik: In Nederland of in Mexico?)
2. Kun je het herhalen? (Als ik iets niet begreep of had gehoord)
3. Wil je het in het Spaans herhalen/zeggen? (Vooral in het begin werd er veel Engels met me gepraat. Soms werd ik daar een beetje gek van)

Wat ga ik het meeste missen:
1. Mijn lieve vrienden en gastfamilie
2. Reggeaton (De muziekstijl waar iedereen op los gaat)
3. De relaxte sfeer (Het ‘dat komt morgen wel’, ‘niet stressen’ en ‘alles komt goed’)

Een aantal weekjes voordat ik terug moest naar Nederland, begon ik het aardig spannend te vinden. In dit jaar ben ik namelijk als persoon erg ontwikkeld. Ik was bang dat ik zo veranderd was dat mijn familie en vrienden zich hierdoor minder tot me aangetrokken zouden voelen. Gelukkig zag ik spoken, want ik kan het nog steeds goed met iedereen vinden!

Door het vele reizen, heb ik diverse delen van Mexico mogen zien. De verschillen waren dan ook enorm: van een luxe busrit naar Guanajuato tot het lopen in de sloppenwijken van Guadalajara. Ik ben in contact gekomen met allerlei mensen, met allemaal uiteenlopende denkbeelden. Hierdoor ga je stilstaan bij wat je hebt in Nederland en in Mexico, wat er mist en de belangrijkste dingen in het leven. Ik ben er dit jaar bijvoorbeeld achtergekomen dat mijn familie het belangrijkste van alles is! Ik was soms behoorlijk bang dat er dit jaar een naaste zou overlijden en dat ik niet terug zou kunnen komen. Gelukkig is er niets gebeurd. Even afkloppen :) Dit jaar heb ik ook leren ja-knikken en neplachen. Dit was namelijk dé oplossing voor als je iets niet begreep, haha. Ik heb leren dansen op hakken in de club, urenlang. Ook heb ik leren delen. In Mexico draaien ze zich niet om voor het delen van eten of drinken. Dit ligt in Nederland toch anders. Een beter en mooier persoon word je met kleine stapjes tegelijk.

Mijn eerste gastfamilie was echt niets en soms was het ontzettend lastig om daar in huis te leven. Ik heb ook wel eens rottijden gehad met hen. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel. Zo ben ik dit jaar als persoon erg ontwikkeld! Nu ben ik zelfstandiger, ga ik moeilijke problemen niet meer uit de weg, ben ik volwassener en trek ik me minder aan van wat andere mensen van me zeggen. Ook ben ik blij dat ik bij 2 Mexicaanse familie’s heb mogen wonen. De ene met een luxe huis en veel spullen, de ander met net iets minder, maar gevuld met warmte. Hierdoor heb ik meer ervaringen opgedaan en heb ik verschillende Mexicaanse huishoudens mee kunnen maken. Natuurlijk ben ik, net zoals alle Mexicanen, een stuk rustiger in het leven gaan staan. Todo tranqui. Sorry als ik in het vervolg soms ietsjes later kom op onze afspraak :)

Precies 11 maanden en 4 dagen mocht ik Mexico mijn thuisland noemen. Ik zag mezelf als Mexicaanse (en Nederlandse) en voelde me (vaak) gelukkig. Mexicanen zagen me na deze 11 maanden nog steeds als buitenlander (blond met blauwe ogen), dat vond ik soms wel jammer. Toch ben ik dankbaar voor alles wat er in dit jaar gebeurd is. Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Bedankt lieve vrienden en gastfamilie. Ik ben jullie voor eeuwig dankbaar en gracias a Dios heb ik er nu 2 zusjes en een vader bij!

Iedereen ontzettend bedankt voor het lezen van alle blogs! Ik heb het schrijven altijd als iets leuks gezien, hoewel ik er altijd wel lang mee bezig was. Over een aantal jaar lees ik de blogs weer door. Ik zie me door het jaar heen ontwikkelen, gaaf! Mexico is NIET gevaarlijk, het is één van de mooiste landen van de hele wereld. Ik kan niet wachten om terug te keren!! Uitwisseling is geen jaar in je leven, maar een leven in een jaar.

Ustedes son los mejores <3
VIVA MÉXICO

Besos y abrazos <3

Laatste maand, terugkomst, Oaxaca y Guanajuato

Lieve gekkies,

Op dit moment, nu ik mijn blog schrijf, zit ik in het vliegtuig op weg naar Amsterdam. Ik voel me verdrietig en blij tegelijk, maar wat kijk ik terug op een gave laatste maand in Mexico :) (Die vooral bestond uit reizen en leuke uitstapjes!)

Mijn eerste reisbestemming was: Atotonilco el Alto, het dorp van mijn docente Spaans. Al vanaf begin oktober volg ik (bijna) elke maandag Spaanse lessen van mijn docente Andrea. In deze tijd zijn we dan ook goede vriendinnen geworden. In haar dorpje zijn we naar het centrale plein gegaan, hebben we typisch Mexicaans gegeten en heb ik kennis gemaakt met haar familie. De laatste dag hebben we met zijn alle een soort ‘laatste avondmaal’ gehad op de rancho. Hiermee sloten we mijn Spaanse lessen serie af. Ik heb ontzettend veel aan de Spaanse lessen van Andrea gehad. Wat ga ik haar missen!

Ik was nog geen dag terug of ik zat alweer in het vliegtuig naar Oaxaca. Oaxaca stond eigenlijk altijd al op mijn lijstje en ik kon dan ook niet wachten om haar schoonheid te bewonderen. Daarnaast was het ook heel erg gezellig, want ik ging er met 2 uitwisselingsvriendinnetjes heen. We hebben de tent afgebrand en heel wat (‘geleende’) koekjes gegeten haha. Maar daarnaast hebben we ook veel van Oaxaca gezien: het centrum, de mirador (met uitzicht over de hele stad Oaxaca), zijn we in een openbare bus (bleek achteraf een gevaarlijke route te zijn) naar Hierve el Agua afgereisd, zijn we naar de archeologische opgravingen van Monte Alban gegaan en hebben we (obio!) gefeest!! Oaxaca (met haar kleuren, inwoners en omgeving) is precies zoals ik me Mexico van tevoren voorstelde: PRACHTIG. Helemaal legaal was dit reisje niet.. we hadden geen toestemming gevraagd aan de organisatie ‘oeps’. Ik mis de meiden nu al. Een reis om nooit meer te vergeten <3

Mijn laatste reisje in Mexico had de eindbestemming: Guanajuato. Er zijn vast wel mensen die dit nu lezen, die het plaatsje kennen. Guanajuato staat bekend om haar vele gekleurde huizen. De 4 uur lange rit, in de meest luxe bus die ik ooit in mijn leven gezien heb, verliep vlot en snel. In het hotel koos ik voor een gedeelde kamer, weer een ervaring rijker :) Met mijn kaart van Guanajuato heb ik letterlijk BINGO gespeeld: elk straatje heb ik afgelopen en afgestreept; kaart vol: BINGOOOO! Tijdens de Callejoneada tour werd ik er, als Nederlandse, uitgepikt. De hele avond was ik de eregast :) De volgende dag heb ik de cultuur ervaren door musea te bezoeken. Dit was soms wel een hele beenworkout, want de wegen in Guanajuato kun je vergelijken met een achtbaan: lekker stijl en hobbelig. Wat een top reisje!

Dat het WK voetbal begonnen is, is niemand ontgaan. Zoals de ‘no era penal’ de Mexicanen ook nog steeds niet ontgaan is. Mexico vlamde gelijk al tijdens de eerste wedstrijd tegen Duitsland. Ik heb letterlijk mannen zien huilen van vreugde haha. De andere wedstrijden heb ik in een restaurantje en in de bios (?!) gezien. Wat een belevenis :) Ojaa, ‘no era penal’ zit er dus nog steeds in bij de Mexicanen, maar het vallen van Neymar begint nu ook een nieuwe rage te worden!! Misschien wel leuk om te weten: de doelpuntmaker tegen Duitsland (Chucky) heeft op Anahuac Chapalita (mijn school) gezeten.

Niet alleen in Nederland heb ik een diploma op zak, maar nu ook in Mexico. Tijdens de ceremonie werd ik naar voren geroepen en mocht ik mijn diploma in beslag nemen. In de avond was het één groot feest: la graduación (gringo’s noemen het Prom). Na de kappersafspraak heb ik me in mijn mooiste jurk gehesen om de hele avond op hoge hakken te dansen. QUÉ GRAN FIESTA! Iedereen ging uit zijn dak toen het generatiefilmpje werd geprojecteerd. (Mocht je benieuwd zijn én tijd hebben!!! https://vimeo.com/278017747) Na eerst 36 speltjes uit mijn haar gehaald te hebben, lag ik rond 7:00 eindelijk in mijn bedje. Een prachtige manier om het schooljaar af te sluiten!

Al een maandje ben ik aan de voorbereidingen voor mijn vertrek begonnen. Ik had voor al mijn vrienden een typische Nederlandse tekening ingekleurd, er iets liefs en persoonlijks opgeschreven en in een hartje gevouwen. Wat waren ze er blij mee! Daarnaast heb ik ze ook in een boekje en op mijn Nederlandse vlag laten schrijven. Herinneringen voor altijd :) Ik heb veel met mijn vriendjes afgesproken en heerlijk gesmikkeld van het Mexicaanse eten. Ten slotte kwam het moment dat ik mijn koffer moest gaan pakken. Na 5 keer mijn koffers doorgelopen te hebben, hadden ze nog steeds teveel gewicht. Gracias a Dios werd hier op het vliegveld geen groot probleem van gemaakt!!

Mijn laatste dag in Mexico met mijn gastfamilie en vriendjes:
Gedurende dit jaar heeft mijn gastfamilie me de gastronomía van Mexico leren kennen. Op mijn laatste dag hier in Mexico heb ik ze de Nederlandse keuken laten proeven: pannenkoeken, trekdrop, marsepein en stroopwafeltjes. Groot succes! Daarna heb ik ze een aantal Nederlandse souveniertjes kado gedaan. In de avond ging ik voor mijn despedida eten met een aantal vriendinnetjes. Ontzettend gezellig. In de avond kwam er een ‘trio’ langs: 3 mannen met gitaren die liefdesliedjes zingen. Een betere afsluiting van dit prachtige uitwisselingsjaar kan ik me niet bedenken! Ik ben mijn gastfamilie en vrienden zo dankbaar. Wat ga ik iedereen ontzettend missen <3

Mijn gevoelens deze laatste maand kun je als het ware vergelijken met een achtbaan. Verdrietig: ik moet naar huis, maar leuk want ik ga iedereen weer zien <3
Op dit moment ben ik erg emotioneel, maar ‘Canta no llores’

Dit is dan ook officieel mijn laatste blog..
MAAAAR niet getreurd, over ongeveer 1 weekje schrijf ik mijn aller aller laatste blog. Een evaluatieblog. Evaluatie over dit uitwisselingsjaar, met top 3 lijstjes en alle ervaringen.
Ontzettend bedankt voor het lezen van mijn blog gedurende dit jaar,

Los quiero!
Besos y abrazos <3

Gebroken hart, Bacalar y triduo loco

Lieve gekkies,

wow wow wow, mijn laatste maandje Mexico gaat nu in! Nu nóg meer gaan genieten van dit prachtige land. Wat raar als je er over nadenkt! De tijd vliegt voorbij.. Maar eerst even vertellen wat ik deze maand allemaal heb meegemaakt :)

Nederland heeft Olympic Moves, Mexico heeft Intersalesianos. Dit is het sporttoernooi waar alle Salesiano scholen aan meedoen. Toch wel een beetje gek; dit keer niet binnen de lijnen van het veld, maar er buiten. Ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd en zo onze teams aangemoedigd. Met als resultaat: ieder team veroverde een plekje op het podium. De Intersalesianos werden gehouden in Colima, een prachtige, traditionele, kleine stad. Natuurlijk mocht een bezoekje aan het centrum niet ontbreken, maar die is zo klein dat we er na 10 minuten al weer uitgekeken waren haha. In Colima heb ik ook mijn eerste groene/zwarte tortilla gegeten. Het zag er best apart uit, maar het was heerlijk!

Deze maand ging ik voor de laatste keer naar school. Prepa heb ik, ook hier, afgerond. Op school waren er dan ook feestdagen en leuke uitstapjes:
Op een warme zomerdag (zo kun je hier elke dag wel noemen haha) was er voor tercero de Prepa (laatste jaar van de middelbare school) een Poolparty geregeld. De locatie: perfect. De muziek: reggaeton. Met wie: de liefste vrienden. Conclusie: één van de beste feesten waar ik ooit ben geweest. Tijdens een drankspel had ik met mijn team ‘Holanda’ bij-na een fles Tequila gewonnen, maar Nederland.. de eeuwige tweede. Helaas helaas!

Daarnaast ben ik met mijn klas naar een pretpark geweest. Over het algemeen is vrijwel alles in Mexico goedkoper dan in Nederland (alleen de chocolade en chips niet </3), zo ook dit pretpark! Okee, de kwaliteit was een stukje lager dan van Nederland, maar het was dan ook geen dure grap (€10)!!
In Nederland gaat iedereen verkleed naar school op Kolderdag, in Mexico zijn hier drie dagen voor: triduo loco. Er worden thema’s uitgekozen waar men zich dan naar moet kleden. De eerste dag was ik, burbuja, de güera (blonde, want in Mexico ben ik het blondje) van de Powerpuff Girls. De tweede dag was ik (met heel wat inbeeldingsvermogen) een vlinder haha. De laatste dag was een vrije keuze dag. Ik als Nederlandse heb natuurlijk al mijn Nederlandse spulletjes aangetrokken die ik kon vinden.. en tadaaa: een Nederlandse in Nederlandse kleding. Origineel.

Ten slotte ging ik met mijn generatie naar Tequila, het dorpje van (een wilde gok) Tequila, om een afscheidsfilmpje te maken van dit schooljaar. De omgeving: prachtig, met veel agave planten (waar de Tequila van gemaakt wordt). Ahh die dingen prikken.. Ik denk dat het filmpje best gaaf geworden is. We gaan het zien :) Aan het einde van de ‘opname’ dag begon het opeens kei hard te regenen. Iedereen zette het op het rennen, want de bus stond ruim een kilometer van het opnamegedeelte vandaan geparkeerd. Ik houd absoluut niet van rennen, maar op dat moment voelde ik me (met mijn snelheid.. ughm) net Speedy Gonzales (de snelste muis van Mexico, toevallig!) <3

Naast mijn tijd op school heb ik (por supuesto) weer reisjes gemaakt:
mijn eerste reisje was niet erg ver van huis: ik heb samen met een Litouwse uitwisselingsstudente het centrum van Guadalajara en omstreken verkent :) We werden voor gekken aangezien toen we voorstelden om naar het centrum, zo’n 3.5 kilometer van mijn huis vandaan, te lopen. Hier in Mexico wordt de auto er namelijk gemakkelijk bij gepakt. Best wel een chaos, want er zijn wel autoregels, maar niemand houd zich daaraan. Dit was in het begin van het jaar best wel eng, maar nu ben ik niet anders gewend! Daarnaast zijn we samen naar een HoliColourFestival gegaan. Op dit festival werd elektronische muziek gedraaid en de mensen werden bestrooid met Holi-kleuren. Niet alleen de mensen, ook mijn drankje was van rood in groen veranderd. ¡Qué asco! Ontzettend gaaf feest, met lieve vriendjes <3 De volgende dag was het vroege opstaan (7:00) pittig, maar het was het zeker waard! We gingen namelijk naar de Barraca. Dat is een berg met een prachtig uitzicht over een vallei. Mexico is zo gevarieerd! Hier ben ik heerlijk tot rust gekomen. Ook zijn we naar Chapala gegaan, hebben we tequino gedronken en fotosessies gehouden. Modellenbureau’s bereid je voor!

Ook heb ik mijn laatste reisje met mijn uitwisselingsorganisatie gemaakt naar.. Bacalar!! Bacalar ligt in de staat Quintana Roo, ook wel bekend door de plaatsen Cancún en Playa del Carmen. Het was zo fijn om al mijn vriendjes weer terug te zien en verhalen met elkaar uit te wisselen. In Bacalar hebben we met een boot gevaren over de Laguna de 7 colores en we zijn hier vanaf rotsen in het water gesprongen. In de staat Quintana Roo zijn veel oude Mayaruïnes te vinden. Ik had het geluk om Calakmul te mogen bewonderen. Het was een hele klim naar boven: van steen naar steen, maar het was het zeker waard! (Tipje: google even hoe Calakmul eruit ziet en je wordt gelijk verliefd!) Maar een bezoek naar het strand mocht natuurlijk ook niet ontbreken (en het verbranden ook niet haha). Vervolgens gingen we met z’n alle naar Mexico-stad om Teotihuacán te ontdekken. Ik vind geschiedenis ontzettend interessant en zeker die van de indianen. Wat voelde ik me gelukkig toen ik boven op de Pirámide del Sol stond; zo trots op mezelf, op dit jaar en op Mexico zelf. Helaas was het weekje toen al weer voorbij. Ik heb letterlijk drie uur lang lopen huilen en iedereen knuffels gegeven. Het plan is dat ik mijn vriendjes snel ga opzoeken in Finland, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Litouwen! Mijn vriendjes van de YFU zijn mijn familie geworden. Het afscheid viel zo zwaar dat het leek alsof mijn hart gebroken was.. Wat ga ik ze missen <3

Dat was mijn blog weer,
Ik ga nog even genieten van het prachtige Mexico!!
Bedankt voor het lezen en vergeet de foto’s niet te bekijken :)

Besos y abrazos <3

Monterrey, Ozuna, droom y spiekbriefjes

Lieve gekkies,

Weer een nieuwe blog! Bedankt dat jullie nog steeds de tijd nemen om over mijn avonturen te lezen <3 Deze maand moest ik mijn vakantie inruilen voor school, maar dat viel me alles mee. Door alle reisjes heb ik het schoolgebouw dan ook niet veel gezien hihi

Met mijn gastfamilie ben ik afgereisd naar het plaatsje Chápala. Om daar, op de rug van een paard, het landschap te verkennen. Het leek wel een filmset, zo ontzettend mooi was de omgeving. Bergen op de achtergrond, omringd door het meer van Chápala (Lago de Chápala) en rijdende door het droge landschap. De dag werd afgesloten met het bezoek aan Pueblo Mágico Ajijic (alleen die naam al!). Dagen zoals deze voor altijd por favorrr

Mijn wens kwam in vervulling toen ik, na heel wat gekloot, eindelijk tickets voor het concert van Ozuna bemachtigd had. De locatie had iets weg van een festival, zo ook de sfeer. Wat een heerlijkheid! Ozuna kilde hem (voor de oudere onder ons: hij was erg goed), het publiek ging gek (voor de oudere onder ons: het publiek ging helemaal op in de muziek), en na 9 maanden Spaans, kon ik bijna ieder liedje meezingen!!! Momenten waarop ik trots ben op mezelf, dat mag wel vind ik :) En ojaa, op de ‘gringo’ muziek werd niet gedanst, die werd alleen maar uitgefloten.

Ik wist dat Guadalajara een miljoenenstad is (1,6 miljoen inwoners). Maar dit maakte pas echt indruk op me toen ik op een berg uitkeek over (maar een klein gedeelte) van Guadalajara. Vergeleken met Guadalajara is Oudkarspel een gat!!

Misschien is het wel leuk om te vertellen hoe ik te werk ga als er (weer) een nieuw reisje op de planning staat: allereerst bedenk ik welke plek ik wil gaan bezoeken, vervolgens ga ik opzoek naar vrienden (zoeken naar vrienden klinkt best zielig eigenlijk haha) of familie die daar wonen (verplichting van YFU). Als alles rond is, print ik een kaart van de stad uit, pak ik de computer en de Lonely Planet erbij en begin ik de plekken die ik wil bezoeken te markeren op de kaart. Klaar is Sosa :)

Dit stappenplan gebruikte ik ook voor mijn reisje naar Monterrey. Monterrey stond al een tijdje hoog op mijn lijstje. Na Mexico-stad en Guadalajara is het de grootste stad van Mexico, een studentenstad en veel van mijn (uitwisseling)vrienden wonen hier. Tijdens deze vijf daagjes heb ik hen dan ook bezocht en hebben we lekker bij kunnen kletsen. De voertaal was Spaans :) Maar verder heb ik ook weer een prachtig nieuw deel van Mexico mogen bewonderen: Pueblo Mágico Santiago, het centrum, musea, Barrio Antiguo en hebben we vrolijk rondgehuppeld in Parque Fundidora. Het nachtleven mocht ook niet ontbreken! Net zoals het Heineken museum, salut! Monterrey is omgeven door bergen, zoveel bergen dat de Cerro de la Silla het symbool van de stad is. De eerste dagen speelde de berg verstoppertje met me (door de mist), maar zodra de mist wegtrok werd ik (net zoals mijn vrienden) een beetje verliefd! Helaas konden we de Cerro de Silla niet beklimmen. In plaats daarvan zijn naar de berg Chipinque gegaan en hebben we genoten van het adembenemende uitzicht. Wat een pracht plaatje!

Daarnaast zijn er weer schoolexamens gemaakt, maar hierbij was voornamelijk sprake van teamwork (examens maken met de héle klas en spiekbriefjes zijn toegestaan!). Heb ik op het ‘Congreso Gastronomía’ Nederlandse poffertjes kunnen smikkelen, met Peruanen en Venezolanen gepraat en won ik tijdens de loterij een prijs. Heb ik dansende in de keuken nieuwe recepten gekookt, want ‘als je danst en kookt tegelijk, smaakt het eten beter’. (Tip van de dag). En ben ik naar de voetbalderby Atlas-Chivas gegaan. Mijn team, Atlas, won! Ook werd er afscheid genomen van aanvoerder Rafa. Je weet wel, degene die Nederland op het WK in 2014 een penalty kado gaf. ‘No era penal’

Ten slot wil ik nog iets delen met jullie. Al een paar maanden heb ik dezelfde droom: ik word wakker in mijn bed, maar ik begin te huilen wanneer ik besef dat ik in Nederland ben. Ik wil weer naar Mexico! Maar zodra er een familielid binnenkomt om me te kalmeren, besef ik dat ik voor hen in Nederland wil blijven. Mijn dilemma: terug naar het prachtige Mexico of bij mijn familie in Nederland blijven? Is deze droom toeval of gaat het de harde werkelijkheid worden?

Dat was hem weer,
Bedankt voor het lezen
Vergeet de foto’s niet te bekijken,

Tot de volgende keer <3

Besossss <3

Semana Santa, Puebla, Morelia y 18 Jezussen

Lieve iedereen,

Momenteel staat mijn relax-stand aan: ik heb Semana Santa vakantie. Daar maak ik gebruik van door lekker bij te kunnen kletsen via Skype met vrienden en familie. Ik had deze maand ook het geluk om maar liefst twee keer mijn koffer te mogen inpakken om reisjes te gaan maken!

Mijn eerste reisje ging naar het prachtige Puebla. Eerder heb ik vol liefde verteld over deze geweldige stad, dus ik kon niet wachten om weer terug te gaan. In de negen uur durende busreis (dat ik nu niet meer zo lang vind) werden er tamales uitgedeeld, heerlijk! Met mijn vrienden heb ik deze daagjes gefeest en drankjes gedaan. Maar we hebben ook cultuur gesnoven in het dorpje Tetlatlahuca. We zijn naar het huis van mijn vriend gegaan, met prachtig uitzicht. Ik zal het proberen te beschrijven: een mega boerderij met paarden, veel land met palmbomen en op de achtergrond de zon die je achter de vulkaan Popocatépetl onder ziet gaan. Water drinken en haren wassen met de tuinslang. Herinneringen voor het leven <3

Morelia was mijn volgende bestemming. Eigenlijk was het best wel een beetje gek, want ik ging met mijn docente aardrijkskunde (en haar gezin en familie) mee op vakantie. Dit zou in Nederland nooit gebeuren, dus ik was best wel een beetje verrast toen ze vroeg of ik mee wilde gaan. Maar ik heb zeker geen spijt gehad van mijn keuze!!
Tijdens de drie uren durende reis heb ik mijn ogen uitgekeken, overal cactussen, bergen, weiland en bossen. Soms waren de wegen wel een beetje gevaarlijk; geen railingen in de bochten, maar wel een flinke afgrond met letterlijk cactussen onderaan. Een tekenfilm die werkelijkheid wordt. Ik heb geluk gehad dat mijn docente en haar familie avontuurlijk zijn. Hierdoor heb ik veel van Morelia zelf kunnen zien, maar ook de dorpjes met de meest prachtige namen: Tupataro, Quirago, Uruapulla en Pátzcuaro. In Pátzcuaro hebben we gevaren op het Lago de Pátzcuaro en heb ik op het marktje weer nieuwe souveniertjes gekocht. Gaat dat allemaal nog wel passen in mijn koffer?! In het centrum van Morelia hing ik de echte tourist uit, ieder moment met mijn camera in de aanslag. Ook zijn we veel kerken ingegaan, wat niet zo gek is voor een stad met 35 kerken! Naast dat rennen en vliegen heb ik ook met een drankje de familie beter leren kennen. Mijn Spaans is deze week ontzettend verbeterd. Gracias a Dios ;)
Maar niet alleen mijn Spaans is verbeterd, ook heb ik deze week gewerkt aan mijn dansskills hahaha. Ik had het geluk dat ik mee mocht naar een bruiloft, een echte Mexicaanse bruiloft! Eerst de mis in de kerk (want Mexicanen zijn erg gelovig) en daarna feesten. Dat hoef je een Mexicaan niet twee keer te vertellen. Na het traditionele in de lucht gooien van het bruidsboeket werden er diademen met sluiers uitgedeeld, waarna de vrouwen elkaars handen moesten vastpakken en onder het poortje (het bruidsbaar voegt hun handen in de lucht samen) doorrennen. Voor ons vrouwen is dit een pittig opgaven met een lange jurk en hakken! De mannen ging zo snel dat ze op de grond vielen. Erg grappig om te zien. Toen de bruiloft rond drie uur s’nachts af was gelopen, gingen we doorfeesten in de club, met de bruid in haar jurk!

Pasen wordt door de Mexicanen nauwelijks gevierd. Maar de christelijke Mexicanen organiseren wel ieder jaar een Stille Tocht. Ik mocht deze in Morelia bewonderen. Trommels, een paars gekleurde kathedraal, verkleden mensen (als Romeinen of in het wit) en ik heb zeker wel 17 Jezussen aan het kruis voorbij zien komen en één Jezus in een glazen kist. Alle Mexicanen waren stil, dat heb ik nog nooit meegemaakt hier in Mexico. Er hing een trieste sfeer, want Jezus was overleden. De volgende dag was het feest. Men was vrolijk, er werd gezongen en er was een vuurwerkshow bij de kathedraal. Deze combinatie, het vuurwerk en de gekleurde kathedraal, had ik nooit eerder gezien. Indrukwekkend!

Momenteel is het met 32 graden, lente. Ik ben benieuwd hoe warm het in de zomer gaat worden! Jullie kunnen er nu waarschijnlijk met je verstand niet bij, maar douchen met koud water vind ik op dit moment heerlijk! Dat zal wel even wennen worden als ik weer terug ben in Nederland :)

Ondanks dat ik besef dat de tijd nu wel begint te dringen (nog maar 3 maandjes te gaan), probeer ik hier niet teveel aan te denken en te blijven genieten! Ik ben wel alvast begonnen met het verzamelen van souveniertjes. Ook ben ik nu druk aan het kijken welke plekken, hier in Mexico, ik graag nog wil bezoeken. Ik weet zeker dat deze 3 maanden omvliegen, maar tot dan toe blijf ik nog lekker genietos <3

Bedankt voor het lezen,
Vergeet de foto’s niet te bekijken!

Besos y abrazos <3

Veranderen van gastfamilie, Bruno Mars y Atlas

Lieve iedereen,

Zoals jullie waarschijnlijk wel gezien hebben in de titel heb ik er naar 7 maanden voor gekozen om van gastfamilie te veranderen. Ik heb lang nagedacht hoe ik dit in mijn blog zou verwoorden: zonder al teveel negativiteit, maar nog steeds de waarheid sprekend. In het kort: al vrij snel kwam ik erachter dat deze gastfamilie niet bij mij paste, we zijn te verschillend. Mijn drijfveer om te blijven, was de vrijheid die ik kreeg om te kunnen reizen door Mexico. Ik was bang deze vrijheid te verliezen door het veranderen van gastfamilie. Na 7 maanden kon ik het echter niet meer aan: er was nog steeds geen sprake van een band met hen, de conversaties zijn op één hand te tellen en ze hebben geen tijd voor mij. De maat was vol! Gelukkig waren er gelijk een aantal familie’s geïnteresseerd om mij onderdak te bieden. In de 4 (!) weken die nodig waren om eindelijk alles rond te krijgen, was de sfeer in huis om te snijden. Gelukkig kan ik nu, met ontzettend veel blijdschap, zeggen dat ik momenteel bij een andere gastfamilie zit! Ik woon bij een klasgenootje, samen met haar vader en zusje. God o god, wat heb ik het hier naar mijn zin! We doen dingen samen en communiceren in het Spaans. Ik heb het gevoel dat nu, na één week, de band al sterker is dan met mijn vorige gastfamilie. Ik voel me onderdeel van deze lieve familie :) Gracías a Díos!

Op 5 februari kon ik mijn geluk niet op, deze dag ging ik met mijn (oude) gastfamilie naar een concert van BRUNO MARS!!! De gespannen sfeer tussen mijn gastfamilie en mij mocht de pret niet drukken. We hadden staanplaatsen die ons ongelofelijk dicht tot Bruno Mars zelf brachten. GEWELDIG! Als lange Nederlandse kon ik over iedereen heenkijken en alles goed zien. Ik weet alleen niet of alle mensen die achter mij stonden hetzelfde kunnen zeggen.. oeps, sorry hahaha! Bruno, mijn god, wat was je goed. Wat zong je mooi, wat danste je gaaf en wat zag je er goed uit! Ik ben verliefd <3 Een prachtige avond die ik nooit van mijn leven ga vergeten :)

14 februari, San Valentin, de dag van de liefde, en dat was te zien in heel Guadalajara! Op straat stonden verkopers met karren vol rozen en chocolade, de grote knuffelberen stonden buiten en iedereen was vrolijk. Op school werden er rozen uitgedeeld, in mijn klas zeker wel 70 in totaal, maar vergeet de chocolade hartjes, brownies en Mexicaanse snoepjes niet. Wat een heerlijkheid! Nu vraag je je vast en zeker af ‘Sos, heb jij toevallig ook nog iets gekregen?’. Nou.. toevallig wel! Een vriend van me verraste me met een doos vol Ferrero Rocher chocolaatjes!!! Vriendinnen kwamen aan met chocolaatjes en lieve briefjes. Love is in the airrrrrr <3

Afgelopen vrijdag ging ik met twee vrienden naar een voetbalwedstrijd van Atlas. Nederland zou een voorbeeld kunnen nemen aan de manier waarop de Mexicanen een voetbalwedstrijd ingaan. We hadden goedkope, maar prachtige plekken dichtbij het veld, vlak naast de ‘Ben Side’. De hele wedstrijd schreeuwde de mensen, werd er met vlaggen gezwaaid en werd er gezongen. Toen Atlas scoorde, was het feest! Met bierdouches aan toe, inclusief over de politie heen (die geïrriteerd de schuldige probeerde te vinden). In de pauze ging ik stuk. Naast cheerleaders waren er ook Sumoworstelaars uitgenodigd om het publiek te vermaken. Ik heb denk ik nog nooit zo’n leuke entertainment gehad tijdens de pauze van een voetbalwedstrijd. Wat een lieve mensen, wat een avond, wat een gekkigheid. Ik zeg: vaker doen!

Daarnaast was ik voor één dag dokter (op school), heb ik veel tijd doorgebracht met vrienden en was er een groot sporttoernooi in de buurt. Het aardbeving alarm ging een aantal keer af, waarvan het ook een paar keer voor het echt was… spannend! Ik heb geholpen met het klaarmaken van taco’s tijdens de Kermesse op mijn school. Mmm! Over school gesproken, het gaat op zich wel aardig. Mijn cijfers lopen uiteen van 9 tot 92 (het gaat tot 100) hahaha. En mijn mentor is de beste: als leerlingen weer eens in slaap zijn gevallen tijdens de les, dan zingt hij ze weer wakker :)

Deze maand had ik door het hele wisselproces van mijn gastfamilie helaas geen tijd voor reisjes :( maar dat ga ik deze maand goedmaken!

Besos y abrazos <3

Semana Cultural, Puebla y Veracruz

Hee gekkies,

mijn god, het is alweer februari! Hoe snel gaat de tijd?! Ik wil er eigenlijk helemaal niet over nadenken, maar helaas begint de tijd me een beetje in te halen #heartbroken. Zoals ik in mijn vorige blog al zei, heb ik deze maand heel wat leuke, nieuwe dingen beleefd:

Ieder jaar begin januari wordt er op mijn school een 'Semana Cutural' (Cultuur week) georganiseerd, waarin elke klas zich van haar beste kant laat zien op dans-, inbeeldings- en zanggebied. Boeken heb ik deze week dan ook niet in mijn handen gehad. Alleen maar repeteren, repeteren, repeteren. De danspasjes kan ik inmiddels dromen!
Tijdens de Semana Cultural was de spanning om te snijden. Iedere klas had een yell of spandoek gemaakt. Hoewel er verschillende onderdelen zijn (politiekpraatje, zingen, dansen of een clip nadansen) hoef je niet aan alle onderdelen deel te nemen. Ik deed bijvoorbeeld alleen mee aan fotonomíca (het nadansen van een videoclip). Mochten jullie benieuwd zijn: Handclap - Fitz and the Trantrums. Zag er on-ge-veer zo uit hahaha , helaas dacht de jury daar net iets anders over en werden we 4de (van de 4) hihi. Verder heb ik mijn klas aangemoedigd en de andere klassen hun best zien doen!! Gave traditie :)
In deze week gingen we ook met mijn school op uitstapje naar Teuchitlan, naar de archeologische opgraving Guachimontones. PRACHTIG! Mocht je nog een weekendje overhebben en je verveelt je --> boek even een ticket naar Mexico en bewonder deze prachtige plek, zeker de moeite waard! Daarnaast kun je in Teuchitlan heerlijk taco's eten in taqueria Sosa :) 2 voor de prijs van 1

Deze maand stond ook nog een tripje op de planning naar: Puebla. 2 vrienden van me (die op uitwisseling waren in Nederland) wonen hier en natuurlijk had ik er geen problemen mee om hen op te zoeken en er gelijk een tripje aan te koppelen! Het was een pittig tochtje van ruim 10 uur in de bus, maar zeker de moeite waard! Ik werd door een vriend opgehaald en we hebben dezelfde dag nog alle highlights in het centrum meegepakt: o.a. Zocalo, Catedral, Callejon de los Sapos en Calle de los Dulces (heerlijk!) Maar dat was nog niet genoeg voor me, dus daarna heb ik de citytourbus genomen om nog meer van het prachtige Puebla te mogen zien. Daarnaast heb ik ook de lokale keuken van Puebla mogen proeven: zoals Posole, agua de horchata, sprinkhanen, quesadillas ter grootte van een halve pizza, en pollo con mole (gegeten met de handen, misschien hebben mensen door mij wel hun eetlust verloren.. oeps!)
Samen met mijn andere vriend uit Puebla zijn we nog iets gaan drinken (samen met zijn vrienden), hebben we gezongen in een karaoke bar (geweldige tijd haha) en heb ik de volgende dag mijn Spaans flink bijgespijkerd door het kletsen. Zijn vrienden zijn nu ook goede vrienden van mij geworden. 1 lieve vriend heeft me zelfs opgehaald om samen naar Cholula te gaan!! Dat is een kerk op een berg, waar je waanzinnig mooi uitzicht over de hele stad en de vulkaan Popocatepetl hebt. Puebla heeft het allemaal: bergen, cactussen, akkerland, vulkanen en palmbomen ... IK BEN VERLIEFDDD!! En ik weet dat het klinkt alsof ik alles prachtig vind (dat ergens ook wel een beetje zo is) of dat ik overdrijf, maar ik lieg niet als ik zeg dat Puebla mijn favoriete stad in Mexico is <3 ik kan niet wachten totdat ik weer terug ga <3 <3 <3

Daarnaast had ik mijn mid-year trip van YFU: naar Veracruz. Om eerlijk te zijn vond ik het best wel een beetje spannend om iedereen te zien. Want hoe zouden zij het hier hebben? Wat vinden zij van hun familie? Zouden ze aangekomen zijn? Hoe zou hun Spaans zijn? Maar alle spanning viel van me af toen ik hen opnieuw zag. 5 top dagen! Met serieuze gesprekken over de tijd hier in Mexico, de goede en de slechte dingen, maar ook met veel gave activiteiten. Zoals raften, kabelbaan, waterval, kampvuur en natuurlijk onderling veel gepraat en gelachen! De laatste dag zijn we het centrum van Xalapa ingegaan. Ook al voelde ik me niet helemaal lekker, ik heb het beste van deze dagen gemaakt en ik kan zo niet wachten tot de laatste :( trip in mei naar het strand! ik ben zo slecht in afscheid nemen

Wat andere dingetjes: ik heb voor een weekje het YFU account overgenomen op insta (@yfunederland), naar feesten geweest, afspreken en uiteten met vrienden, Spaanse les (ik 'beheers' nu zowel de vt als de tt als de toekomstige tijd!!! jippieee), inschrijving Universiteit regelen (wat een gedoe op zo'n afstand zeg! phoe), een Rosca de los 3 Reyes gegeten (en alleen gevierd). En tot slot ben ik nog naar de kapper geweest om mijn haar te laten knippen. Ik ging zitten op de stoel, waarna ik een prachtig doek omkreeg, met de plantenspuit werd mijn haar nat gemaakt en na 20 minuutjes stond ik weer buiten met korter haar. Dat ging snel, haha! zo anders, zo leuk

Dat was hem weer,
bye lieve iedereen,
ik mis jullie
en tot (veelte) snel!

Besosssss <3

Chihuahua, El Paso, posada's en Trumps muur ... of toch niet?!

Lieve iedereen,

ten eerste feliz año nuevo en een top jaar toegewenst! Mag het een onvergetelijk jaar worden vol liefde, gezondheid en reizen :) Bij mij is het jaar top begonnen, ook al was het ook best wel pittig zo alleen. Daarnaast sorry dat deze nieuwe blog zo lang op zich heeft moeten wachten, ik heb zulke gave dingen meegemaakt en was onwijs druk. Maar bij deze:

Om toch nog een beetje het Nederlandse sfeertje erin te houden, heb ik (geprobeerd) pepernoten te maken voor mijn gastfamilie. Het was al een hele uitdaging om de juiste ingrediënten in de winkel te vinden. Daarna was ik 1 hele dag (!) bezig om ze te bakken. Uiteindelijk smaakte ze net iets anders dan de echte, maar ach wie merkt dat hier nou hihi. Deze pepernoten heb ik samen met mijn gastfamilie opgegeten tijdens het Sinterklaas dobbelspel. Leuk om samen te spelen, groot succes en fanatiek dat ze waren haha

December is natuurlijk de maand van lekker eten. In Mexico bestaan er posadas. Dat is eigenlijk een term voor gezellig gezamenlijk eten en veel praten. Allereerst had ik een posada met mijn volleybal team. Leuk en lekker! Bij deze posada was er pizza en frisdrank, een hele andere posada dan de gebruikelijke rond de kersttijd. Vervolgens had ik nog een andere posada, van mijn Spaanse docente Andrea, met goede muziek, gedans, drank, beerpong en lekkere hapjes. Dansen tot ik erbij neerval! Eerst kende ik niemand bij deze posada, maar toen ik (veelte laat) wegging, heb ik een aantal goede vrienden gemaakt.

Het is eerlijk gezegd best wel een beetje gek om alle kerstdecoratie buiten te zien hangen, terwijl tegelijkertijd het zonnetje schijnt. Maar wat een heerlijk temperatuurtje! Voor het kerstoptreden op school moest ik een Spaans liedje uit mijn hoofd leren. Het liedje heb ik alleen nooit opgevoerd, omdat ik al op vakantie was in ...

CHIHUAHUA :) In totaal ben ik 3 weken in het bergachtige Chihuahua gebleven. Samen met mijn gastfamilie verbleven we bij de opa en oma. Het was een gezellige boel, omdat er elke dag wel andere familieleden op bezoek kwamen om bijvoorbeeld samen te (typisch Mexicaans) eten (maïssoep, mole, tortas en burrito's). In de avond gingen we soms met de nicht op pad: een filmpje te pakken, eten of naar een food truck festival. Ook heb ik meegedanst in een supermarkt commercial. Van mijn fame is helaas niets meer te zien, dan een groen stipje op de achtergrond haha.
Met de familie heb ik een (echte) posada gehad: met veel praten, zingen en een band. Wat een feest!! Op Kerstavond was er een mis in de kerk. Ook al waren we een uur te laat (is normaal), we hadden nog net een plekje om te zitten. In de avond heerlijk aan tafel gezeten en gesmuld van 'la cena'. Na het eten werd deze eettafel omgetoverd tot drankspelletjes tafel. Zelfs de opa en oma deden mee met 'fuck your neighbour', beerpong en flip the bottle :) Er werden kadootjes uitgedeeld (gekregen van 'niño Dios'), een piñata stukgeslagen (waarna iedereen als dieren op de snoepjes aanviel) en veel gezongen.
Met de oom en tante heb ik de hoogtepunten van het centrum van Chihuahua gezien: musea, souvenirs gekocht en veel foto's gemaakt. Met hun zoontje had ik een goede band. Hij vond het geweldig als we samen met zijn Minions en knuffels gingen spelen. Volgens zijn ouders was hij een beetje verliefd op me, maar volgens mij gaat het goed fout als ik met een 4-jarige trouw hahaha

Meneer Westendorp dit stukje is speciaal voor u (en voor alle andere natuurlijk). Ik ben op de foto geweest met de Tarahumara indianen. U weet wel, de indianen die op blote voeten lopen in de bergen van Noord-Mexico, Chihuahua, uit de BBC documentaire die u elk jaar laat zien. Best wel gaaf om hen dan daadwerkelijk in het echt te zien, in traditionele klederdracht! De volgende keer als u de documentaire laat zien, is het misschien leuk om te vertellen dat één van uw oud-leerlingen in contact is geweest met hen. Succesverhaal gegarandeerd! :)

Tijdens het verblijf in Chihuahua hebben we ook een tweedaags uitstapje gemaakt naar naar Amerika, El Paso, om te shoppen. Ik heb niet veel gekocht, maar vooral genoten van het uitzicht van de heen en terugreis. Het was een lange weg, met aan beide kanten bergen en droge grond. Helaas heb ik de muur van Trump niet gezien (of hij heeft alleen maar een grote mond), maar ik denk dat ik de trein heb gezien die de illegalen nemen om Amerika te bereiken! Prachtig

Gisterenmiddag ben ik terug gekomen in Guadalajara. God, wat heb ik dat zonnetje gemist :) Wat een verhalen, ik weet het, ik weet het. Deze maand gaat ook top worden vol met leuke daagjes en uitstapjes, maar dat in de volgende blog. Vergeet niet mijn foto's te bekijken die bij deze blog horen en te abonneren :)

Abrazos y besos
Kusjes van mij <3

(Ik heb het rond Oud en Nieuw best wel moeilijk gehad. Ik miste mijn familie enorm. Toen ik met hen facetimede om 00:00 Nederlandse tijd, kon ik alleen maar huilen en een beetje dom lopen zwaaien. Een paar uur later had ik mezelf weer bij elkaar geraapt en nog een keertje geprobeerd om met hen te facetten. Dit keer was het gelukkig een groter succes! Zulke momenten zijn pittig, maar je moet doorgaan. Want dankzij het missen van mijn familie had ik dit alles voor geen goud willen missen!)

(Ik kreeg van een vriend een tip om naast foto's ook een video toe te voegen om te laten zien hoe het er hier uitziet. Zodat jullie er een beter beeld bij hebben. Het is me tot nu toe helaas niet gelukt om een video toe te voegen, maar ik zal er binnenkort naar kijken hoe ik dit wel voor elkaar ga krijgen. Mochten er nog meer tips zijn, alsjeblieft geef het door!)